23 Aralık 2008 Salı

İstanbul'da ROMAN olmak


Okulda sıradan bir gündü bugn...
Ta ki o lanet sınava girene kadar..
Ön sayfayı ben yaparken arka sayfayı bir arkadaşı yapıyordu sürekli paslamşma halindeydik yani.
Yanımdaki lavuk sürekli abi göster abi göster deyip duruyor,ruhumu sıkıyordu adeta.Sonunda dayanamayıp patladım lavuğa lan 2 dakka dur verecez neyse die çıkıştım(:
Hoca kaldırıp yanımda öbür tarafa gönderdi bizimkisini,oda boş kağıt vererek adeta içindeki nefreti kustu hocaya.Çıkışta bana sen ne biçim adamsın lan diye üstüme bile yürüdü.Bu İstanbul'lular hep böyle,kendilerini himen yada hitmen sanıyorlar...
Anadolu çocuğuyum ben oğlum unuttuğun bu diyordu içimdeki,var gücümle ittim lavuğu duvara doğru birdaha sakın deneme dedim.Arkasından bi daha yeltendi vurmaya

şimdi tam burda sahneyi dondurmak istiyorum.
onlar karşımdalardı.
Okulun çevresindeki "roman"lardan bahsediyorum,tamam herşey bitti evlat dedim kendi kendime...Dayak delisi falan olmayı düşünürken o'nlardan biri çıkardığı bıçakla ufaktan dürttü bizimkini.Birdaha da karışma dedi..
Anlamadığım bir sahneydi.nedendi?niyeydi bu beni korumaları?
2-3 dakika muhabbet ettikten sonra sanırım bizden çekiniyorsun dediler.Yüreklice EVET dedim.Çekinme  a be kardeşim dedi.Bizde Türk'üz...Bizde insanız.İşte bu laflar benim ırklara bakış açımı değiştirdi o an...
Hatta ve hatta beni arabasıyla eve bile bıraktı.
Yolda baya güzel bir muhabbet döndürdük "Roman"la
Aslında önyargılı olarak yaklaştığım kişilerin aslında çok sempatik çok duyarlı olduğunu gördüm.Annesi Mecidiyeköy'de çiçek satarak almış bu arabayı onlara.Çok temiz kullanmışlar,kullanıyorlarda...
Yolculuğun(yolculuk diyorum çünkü istanbul'da bir yere gitmek yolculuk tadındadır)sonlarına doğru anlattı hikayesini.Adıyaman'da bir hocaya gitmiş,namazında bir adam olmuş yeniden doğmuş.Son olarak kavgayı soruyorum.Neden beni korudunuz!
Neden ben hep bu soruyu düşünüyordum aslında yol boyunca...
Sadece bir cevap verdi,biz Roman'lar haklı olan tarafın sonuna kadar yanındayız dedi.Peki nasıl haklı buldun beni dedim.
Cevap bile vermedi.
Sanırım şansım yaver gitti...
BATU

2 yorum:

Kalemiti (En hakikisinden ama...) dedi ki...

Kafatasçıların okuması gereken bir yazı.Güzel ve kavanoz dipli dünyanın içinden bir yazı.

HayaT'ı önüne alıp konuşan adam dedi ki...

teşekkür ederim Deran Deran...
içimizi dökmek istiyoruz buraya sadece...

Bizi İzleyenler.teşekkür edilesi insanlar

Hakkımda

Fotoğrafım
istanbul, beyoğLu, Türkiye
Merhabalar.. 4-5 kişinin hazırladığı iç dökmeye yarayan yazılar'a hoşgeldiniz...